Το Αρχαιολογικό Μουσείο Χαλκίδας ιδρύθηκε το 1902 και στεγάζεται σε κεραμοσκέπαστο νεοκλασικό κτίριο των αρχών του 20ού αιώνα, με λαξευτή τοιχοποιία. Το κτίριο διαθέτει μεγάλη αυλή και τρεις αίθουσες, όπου παρουσιάζονται τα εκθέματα.
Η μόνιμη έκθεση του μουσείου παρουσιάζει χρονολογικά την ιστορία της Εύβοιας από την Παλαιολιθική μέχρι την 'Ύστερη Ρωμαϊκή περίοδο και αναδεικνύει ιδιαίτερα σημαντικές πτυχές της Ευβοϊκής αρχαιολογίας. Η έκθεση του Μουσείου διαθέτει συλλογές με ευρήματα από τον οικισμό και το νεκροταφείο της Μάνικας (2800 - 1900 π.Χ.), μυκηναϊκή κεραμική και ειδώλια, τη συλλογή Οικονόμου με ευβοϊκή, βοιωτική κεραμική και κοροπλαστική, συλλογή κλασικών και ελληνιστικών νομισμάτων από τη Χαλκίδα, Ερέτρια και την Κάρυστο, ρωμαϊκά αναθηματικά γλυπτά από τη Χαλκίδα και την Αιδηψό, επιτύμβια μνημεία από τη Χαλκίδα, τη νέα Λάμψακο και τιμητικά ψηφίσματα. Στην αυλή του Μουσείου περιέχονται ψηφίσματα, επιτύμβια μνημεία και ρωμαϊκά γλυπτά.
Ο επισκέπτης ξεκινά την περιήγηση στο Μουσείο από τον αύλειο χώρο, όπου συναντά ταφικά μνημεία, αρχιτεκτονικά μέλη από την πόλη της Χαλκίδας καθώς και δείγματα πλαστικής από τη Χαλκίδα, ενώ εντυπωσιάζουν τρεις προτομές αλόγων της Υστεροκλασικής Εποχής. Στις τρεις αίθουσες του Μουσείου τα εκθέματα της Μόνιμης Έκθεσης έχουν ταξινομηθεί χρονολογικά, ώστε να μπορεί ο επισκέπτης να λάβει μια συνολική εικόνα για την αρχαία Εύβοια. Στην πρώτη αίθουσα παρουσιάζονται παλαιολιθικά εργαλεία και νεολιθική κεραμική από διάφορες περιοχές της Εύβοιας, καθώς και αντικείμενα μικροτεχνίας αλλά και κυκλαδικά αγγεία και απομιμήσεις τέτοιων από ευβοϊκά εργαστήρια προϊδεάζουν τον επισκέπτη για την πρώιμη τέχνη στην Εύβοια.
Στη δεύτερη αίθουσα ο επισκέπτης έρχεται αντιμέτωπος με τη μικροτεχνία, κοροπλαστική, πλαστική και κεραμική από την Αρχαϊκή μέχρι και τη Ρωμαϊκή Εποχή. Ξεχωρίζουν ιδιαίτερα κεφάλι κούρου (μέσα του 6ου αι. π.Χ.), κορμός κούρου από την περιοχή της Κύμης (τέλη 6ου αι. π.Χ.), πήλινη σύμη με φυτική διακόσμηση, άγαλμα μικρού κοριτσιού αφιερωμένο στην Άρτεμη (4ος αι. π.Χ.), αγαλμάτιο Αθηνάς, γλυπτό αμαζόνας, καθώς και επιτύμβιες στήλες Κλασικής Εποχής και αναθηματικό ανάγλυφο με τον Πλούτωνα και το Διόνυσο (4ος αι. π.Χ.).
Η Τρίτη αίθουσα είναι αφιερωμένη στην πλαστική. Λατρευτικά γλυπτά του Διονύσου ή του Απόλλωνα (1ος αι. π.Χ.), αγαλμάτιο Άρτεμης, αγαλματίδιο Αφροδίτης, κεφαλές Καίσαρα, ιερέα ανατολικής θρησκείας και γυναικείας θεάς, δίνουν μια άλλη διάσταση στο Μουσείο και προσφέρουν σημαντικά στοιχεία για την εξέλιξη της τέχνης στην Εύβοια, ενός νησιού που έπαιξε ιδιαίτερο ρόλο στα πολιτικά και ιστορικά δρώμενα του ελλαδικού χώρου.
|